காதலின் மீதியோ நீ-6

காதலின் மீதியோ நீ-6

நித்ராவுக்கு ஆயுஷ் செய்கிற ஒவ்வொன்றும் அப்படியே எரிச்சலையும் ஆத்திரத்தையும்தான் கிளம்புகின்றது.

ஆனால் அதை வெளிப்படுத்த முடியாது அவனை அப்படியே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

அந்த பில்டிங் இருக்குமிடத்தில் இருந்து எல்லா பக்கமும் சுத்தி பார்த்தாள். சுற்றிலும் கன்ஸ்ட்ரெக்க்ஷன் வொர்க்கும் போய்க் கொண்டிருக்கிற இடம் என்பதால் வேறு எந்த வழியாகவும் அங்கே போகமுடியாது.

இவ்வளவு வசதிகள் இருக்கப்போய் தான் நிமிராகவே சுற்றிகொண்டிருக்கிறான் என்பதே அதை பார்த்த உடனே புரிந்தது. 

இப்பொழுதும் அங்கே வேலை செய்து கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள். அந்த டவரில் இருபது ப்ளோர் எப்படி ஏற முடியும்? என்று தலையில் கைவைத்து நின்றவள் வேறுவழியின்றி ஒவ்வொரு ஃப்ளோராக ஐந்து ஐந்து நிமிடமாக உட்கார்ந்து உட்கார்ந்து கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரம் கழித்துதான இருபதாவது ப்ளோரில் போய் நின்றாள்.

அவள் மூச்சு வாங்க தண்ணி வேண்டும் என்று உட்கார்ந்து இருக்க அவள் அருகில் வந்த ஆயுஷோ “நான் அஞ்சு நிமிஷத்துல இங்க வந்து நிற்கிறேன் நீ ஒரு மணி நேரம் கழிச்சு வர்ற. அப்புறம் எப்படி வேலை எல்லாம் பார்க்கிறது? கொஞ்சம் கூட பொறுப்பே கிடையாதா?” என்று திட்டி க் கொண்டிருந்தான்.

மூச்சு வாங்க இதற்கு மேல் தொண்டையில் இறக்க எச்சில் கூட கிடையாது என்ற நிலையில் வறண்ட தொண்டையோடு பார்த்திருந்தவளுக்கு தண்ணீர் குடித்தால்தான் இப்பொழுது பேசவே முடியும் என்ற நிலை.

அதனால் அவனை நோக்கி கையைக் காண்பது தண்ணீர் வேண்டும் என்றாள்.

அவனோ அதைப் பார்த்ததும் தனது கையில் இருந்த வாட்டர் பாட்டில் ஒரு மிடறு குடித்தவன் “இது ரொம்ப காஸ்ட்லியான வாட்டர் வேலைக்காரங்களுக்கும் உன்னை மாதிரி ஆட்களுக்கும் கொடுக்கிறதுக்கு இல்ல. என்னை மாதிரி ஆட்கள் குடிப்பதற்கான வாட்டர். உனக்கு அப்படி தண்ணீர் தேவைப்பட்டதுன்னா கீழேபோய் குடிச்சுட்டு திரும்ப மேலவா” என்று மனசாட்சி இல்லாத அரக்கனாக அவளிடம் சொன்னான்.

அன்று மாலில் அவள் பேசியதற்கும் அவள் நடந்துகொண்டதிற்குமா தான் யாரு எப்படிப்பட்டவன் எவ்வளவு பெரிய ஸ்டேட்டஸ்ல இருக்கிறவன் என்று நிரூபிக்க வேண்டும் என்பதற்காக திரும்பத் திரும்ப சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறான்.

அவளுக்கு எல்லாம் புரியும்.அவள் ஒன்னும் சின்னக் குழந்தை இல்லையே!

அவளுக்கும் வலிக்கும் காயம் ஏற்படும் என்பதை உணர்ந்தும் உணராதது போல பேசிக் கொண்டிருக்கிறான்.

அவளுக்குத் தொண்டை வறண்டு வலித்து தண்ணீர் தேவை என்றக கட்டாய நிலைவரும்போது எப்படி இருக்கும்?

இப்போது வேகமாக எழுந்தவள் அவனது கையில் உள்ள தண்ணீர் பாட்டிலைப் புடுங்கி கடகடவென்று குடித்தாள்.

“ஏய் ஏய் நீயெல்லாம் அதைக்குடிக்கூடாது. எவ்வளவு திமிரு உனக்கு.என் கையில் உள்ள பாட்டிலை எப்படி நீ புடுங்கிக் குடிக்கலாம்?”என்று அவளது கையைப்பிடித்து நிறுத்தினான்.

அவளுக் கைவலித்தும் பாட்டிலை விடாது அப்படியே குடித்து முடித்தவள் கடைசியில் இருந்த தண்ணீரை அந்தப் பாட்டிலிலயே வாயைவைத்துக் குடித்தாள்.

அவனுக்கு ஒன்றும் செய்யமுடியாத நிலை .அவளையே கோபத்தில் பார்த்திருக்க கடைசி வாய் தண்ணீரை அவனது முகத்திலயே பீய்ச்சி அடித்துத் துப்பினாள்.

அவ்வளவுதான் ஆயுஷ் அவளதுக் கழுத்தைப் பிடித்துத் தன் பக்கமாக இழுத்தான்.

“என்னடி நினைச்சிட்டிருக்க உன் மனசுல? நீ என் ஆபிஸ்ல வேலைப்பார்க்கிற சாதாரண மிடில்கிளாஸ் பொண்ணு . நீ என் பாட்டிலைப் பிடுங்கித் தண்ணிக் குடிச்சதுமில்லாமல் என்மேலயே தண்ணியைத் துப்புறீயா?” என்று கழுத்தை நெறித்து சுவரோடு சாய்த்தான்.

நித்ரா அவனது கண்களையே கோபத்தில் பார்த்தவள் ”நீயும் மனுஷன் நான் மனுஷி. இதுல என்னடா ஸ்டேட்டஸ் மயிரு வேண்டிக்கிடக்கு. நீ செத்தாலும் ஆறடிதான் நான் செத்தாலும் ஆறடிதான். இதுக்கு எதுக்கு இவ்வளவு ஆடுற? நான் என்ன வேணும்னா உன்கிட்ட வந்துப் பிரச்சனை செய்தேன். அன்னைக்கு நடந்தது தெரியாமல் நடந்தது. அதுக்கு இப்போ என்ன பண்ணனும் மன்னிப்புக் கேட்கணுமா? கேட்கலைன்னா என்னடா பண்ணவ? இன்னும் டார்ச்சர் பண்ணுவியா.நான் ரிசைன் பண்ணிட்டு என் பாட்டுக்கு போயிடுவேன்.நீதான் பைத்திய்ம மாதிரி ஸ்டேட்டஸ் பணம்னு அலைவடா வெள்ளைக் கரடி”என்று அவனது சட்டையைப்பிடித்து இழுத்து கோபத்தில் மூச்சு வாங்கப் பேசினாள்.

அவள் பேசியதும் அவளது கழுத்தில் இருந்துக் கையை எடுத்தவன் தனது முகத்தைத் துடைத்துவிட்டு அந்தப்பாட்டிலைத் தூரப்போட்டவன் “ச்சை நீ தொட்டது எனக்கு வேண்டாம். உன்னைத் தொட்டுட்டேன்” என்று தனது கர்ச்சீப்பை எடுத்து கையைத்துடைத்தான்.

அவ்வளவுதான் இவ்வளவு தூரம் என்னைக் கஷ்டப்படுத்தியும் இவனுக்கு இந்த ஈகோ அடங்கவேயில்லையா? என்று நினைத்த நித்ராவுக்கு

ஒரு மாதிரி வெறிப்பிடித்தக் கோபம் வந்துவிட்டது.

அவ்வளவுதான் அவனது கையைப் பிடித்து இழுத்தவள் அவனது காலின் மேல் எவ்வி ஏறி நின்று படபடவென்று அவனது முகமெங்கும் முத்தம் வைத்தாள்.

அவன் இதை எதிர்பார்க்கவில்லைப் போல ஹேய் ஹேய் என்று அவளைத் தள்ளிவிட அவளது இடுப்பைப் பிடித்தான்.

அவனால் அதற்குமேல் தள்ளிவிடமுடியாது அப்படியே நின்றுவிட்டான்.

நித்ராவோ அவனது முகமெங்கும் ஒரு நொடிக்குள் அத்தனை முத்தம் வைத்தவள்,அடுத்தும் அவனது கீழுதட்டைத் தனது பற்களால் கடித்துப்பிடித்து இழுத்து எச்சில் வைத்து முத்தம் வைத்தாள்.

உதட்டை அவ்வளவு வேகமாகக் கடித்து வைத்து அவனது நாக்கோடு நாக்கினை நுழைத்து முத்தம் வைத்துவிட்டு கோபத்தில் அவனை விடுவித்தாள்.

ஆயுஷோ அதிர்ச்சியில் கண்களின் இமையைத் தட்டாது அப்படியே பார்த்திருக்க “இப்போ என்னடா பண்ணுவ? உன் முகத்தை ஆசிட்டு வைச்சு அடிச்சுக் கழுவிவியா? இல்லை உன் வாயிககுள்ள பினாயில ஊத்திக் கழுவுவியா? நான் இந்த மிடில்கிளாஸ் அக்லி சாக்லேட் உன்னைத் தொட்டு முத்தமிட்டிருக்கேன். என் எச்சில் உன் முகத்திலும் வாயிலும் இருக்கே.இப்போ என்னடா பண்ணப்போற?”என்று கோபத்தில் இடுப்பில் கைவைத்துக்கொண்டுக் கேட்டாள்.

தனது அதிர்ச்சி விலகியதும் கோபத்தில் பேசிக் கொண்டிருந்தவளின் கையைப்பிடித்துத் தன் பக்கமாக இழுத்தவன் அவள் கழுத்தில் போட்டிருந்தத் துப்பட்டாவை எடுத்து அப்படியே தனது முகத்தைத் துடைத்தான்.

அடுத்துத் தனது உதட்டை துடைக்கப்போனவன் அவளது பின் கழுத்தில் கையைக்கொடுத்து அப்படியே இழுத்து அவளது உதட்டில் தனது உதட்டை வைத்துத் தேய்த்துவிட்டு “துடைச்சிட்டேன் போதுமா” என்று நக்கலாகக் கேட்டுவிட்டு படியில் இறங்கி நடந்தான்.

அதைப்பார்த்து புரியாது முழித்தவள் “இவனை என்ன பண்ண?”என்று கடுப்பானவள் அப்போதுதான் யோசித்தாள்.

‘இவன் செய்ததுக்கு நம்ம காறியில துப்பியிருக்கணும் எதுக்கு முத்தம் கொடுத்து எச்சில் பண்ணேன்?

ஐயோ இது மட்டும் வீட்டுல தெரிஞ்சது தோலை உரிச்சு மிளகாய் தேய்ச்சிருவாங்களே! கடவுளே நித்ரா உனக்கு ஏன் கோபத்துல புத்தி இப்படிப் போச்சுது? சும்மாவே நம்ம மிடில்கிளாஸ் பொண்ணுங்களைக் கேவலமாகப் பேசுவான். இப்போ என்னடான்னா இவனை மடக்கப்பார்க்கிறேன்னு நினைப்பானே? ப்ச்ச் எனக்குமட்டும் ஏன் இவ்வளவு சோதனையைத் தர்ற முருகா?”என்று கேட்டவாறே அங்கயே நின்றிருந்தாள்.

அதற்குள் அவன்கீழே அடுத்த ப்ளோரில் நின்று “மிஸ் நித்ரா சங்கரன் கீழே வாங்க. கனவுக்கண்டது போதும்” என்று கிண்டலாகச்சொல்லி அழைத்தான்.

அதைக்கேட்டதும் “அடிங்கொய்யால நான் ஏதோ இவனை நினைச்சு உருகி உருகி முத்தம் கொடுத்து போல கனவு காணாதன்னு சொல்லுறான். இவனை இந்த மாடியில இருந்து தள்ளிவிட்டு சாவடிக்கலை நான் நித்ரா சங்கரன் இல்லை “என்று கோபத்தில் படியில் வேகவேகமாக ஓடி இறங்கினாள்.

அந்தப்படிகள் எல்லாமே கட்டிமுடித்தும் பக்கவாட்டுச் சுவர் எழுப்பாத படிகள் என்பதால் அப்படியே கால் தடுமாறி ஐந்தாவது படியிலிருந்து தாவி கீழே ப்ளோருக்கு அந்தரத்தில் பறந்தவள் செத்தோம் இன்னைக்கு என்று கண்களை மூடிக்கொள்ள யாரோ அவளைப் பிடித்திருந்தனர்.

அவ்வளவுதான் என்ன நடக்கிறது என்று உணரும் முன்னே மயங்கியிருந்தாள்.

அதன்பின் காலில் வலி பின்னியெடுக்கவும் கண்ணை முழித்துப் பார்த்தாள் ஹாஸ்பிட்டலில் இருந்தாள்.

அவள் பக்கத்தில் தனம் உட்கார்ந்திருந்தார். வேலைக்குப்போய் இரண்டாவது நாளே காலை உடைச்சிட்டு வந்திருக்கத் தாயே உன்னையெல்லாம் என்ன நேரத்துலப் பெத்தனோ தெரியல. மித்ரா மாதிரி அமைதியாக இல்லாமல் எல்லாத்துலயும் அவசரக்குடுக்கையாக இருக்க. எதுக்குடி படியிலேயே ஏறி குதிச்சு விளையாடிட்டு இருந்த. இப்ப பாத்தியா கீழ விழுந்து காலுல பிராக்ட்சர். ஒரு மூணு வாரத்துக்கு நடக்க கூடாதுன்னு சொல்லி இருக்காங்க. என்ன பிள்ளையோ தெரியல? 

பொம்பள புள்ள இப்படிக் கைய கால உடைச்சிட்டு வந்து படுத்திருந்தா எவன் கட்டிப்பான்? நல்லவேளை அந்த ஓனர் தம்பியே கைல தாங்கி பிடிச்சதுனால பொழைச்ச. இல்லைன்னா கீழ பாதாளத்துக்குத்தான் போய் சேர்ந்திருப்ப”என்று திட்டிக் கொண்டிருந்தார்.

இப்போது மோகன் ஆபீஸ் முடிந்து வந்தான் அவன் கூடவே ஆயுஷும் அவளைப் பார்ப்பதற்காக வந்திருந்தான்.

மோகன் வந்ததுமே நித்ராவிடம் “கவனமாக வேலை செய்ய மாட்டியா? நீயே படிச்ச படிப்புக்கு இப்படி சைட்ல தான் வேலை செய்யணும் .இதுக்கு முன்னாடி ட்ரைனிங் போகும்போதெல்லாம் கவனமாக வேலை செய்யலையா. இப்ப இப்படி விழுந்து வைச்சிருக்க. நீ விழுந்திருந்தா பெரிசா ஏதாவது ஆயிருக்கும்,கம்பெனிக்கும் கேட்டபேரு வந்திருக்கும். அடுத்த சைட்டுக்கு வேலையும் கிடைக்காது நிப்பாட்டிடுவாங்க. என்ன நினைச்சிட்டு இருக்க?” எனக் கொஞ்சம் கடுமையாகவே அவளைத் திட்டினான்.

அதைக்கேட்டுக்கொண்டிருந்த ஆயுஷ் தனது உதட்டை லேசாகத் தனது விரல்களை வைத்துத் துடைத்தான்.

அவள் அதைப்பார்த்ததும் அப்படியே கோபத்தில் பொங்கி முறைத்துப்பார்த்தாள்.

தனம் அவளது மண்டையில் லேசாகத் தட்டி “என்னடி மருமகன் பேசினதுக்கு இப்படி முறைக்கிற? ஒரு மட்டு மரியாதையே இல்லை”என்று திட்டினார்.

“சார் உக்காருங்க.ரொம்பத் தேங்க்ஸ் நீங்க அவளைப் பிடிச்சித் தூக்கலைன்னா வேற ஏதாவது ஆகிருக்கும்.அங்க சைட்டைப் பார்த்த மத்த இன்ஞ்சினியர்ஸும் சொன்னாங்க. கீழே கம்பி பலகைன்னு இருந்திருக்கு. அதுவுமில்லாமல் இவ விழுந்த நிலைக்கு அடுத்தடுத்து கீழே கீழ் படியில் தலையடிச்சுத்தான் விழுந்திருப்பா.இனி கவனமா இருக்கச் சொல்லுறேன்”என்று உணர்ந்து தனமும் மோகனும் நன்றியை சொன்னார்கள்.

அந்த நேரம் ஆயுஷ் அவளைத்தான் பார்த்துக் கேட்டுக்கோ என்று கண்ணைக் காண்பித்தான்.

“போடா டேய் உன்னையெல்லாம் நம்பி நன்றி சொல்லுறாங்க பாரு அவங்களைச் சொல்லணும். எங்க உன் சைட்டுக்குள்ள விழுந்துச் செத்திருவனோன்னு பிடிச்சுக் காப்பாத்தியிருப்ப. இல்லைன்னா சாகடிச்சிருப்ப.க்கும் இவனுக்குப் போய் நன்றி சொல்லிட்டிருக்காங்க .கடவுளே!கடவுளே!” என்று மனசுக்குள்ளாகவே தலையில் அடித்துக்கொண்டாள்.

அவளை ஹாஸ்பிட்டலில் சேர்த்துவிட்டு என்னாச்சு என்று கேட்டுத் தெரிந்த பின்பு தான் ஆபிஸிற்கே சென்றிருந்தான்.

அதற்குள் மோகனுக்குத் தகவல் குடுத்து வீட்டிலுள்ளவங்களையும் ஹாஸ்பிட்டல் வர வழைத்துவிட்டான்.

அதன்பின்புதான் அவன் நிம்மதியாக ஆபிஸிற்குச் சென்றான்.

பின்ன ஏற்கனவே இரண்டுபேருக்கும் பிரச்சனை போயிட்டிருக்கு விழுந்துகிழுந்து அடிப்பட்டுச் செத்துப் போயிருந்தாளென்றால் அவனை போலீஸ் பிடிக்கும். அவன் சைட்டுக்குத்தானே பிரச்சனையாகும். அவன் பிஸினெஸ் என்னாகுறது?

அதுதான் பார்த்துப் பார்த்து கொண்டு ஹாஸ்பிட்டலில் சேர்த்துவிட்டான் போல!

இப்போது ஆயுஷ் “ஓகே மோகன் நான் கிளம்புறேன்.பில்லை நானே செட்டில் பண்ணிட்டேன். உங்களுக்கு கார் ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கேன். நித்ராவைப் பத்திரமாகப் பார்த்துக்கங்க. அவங்க இன்னும் மூணுவாரம் கழிச்சு ஆபிஸ் வந்தாபோதும். அப்பாதான் வருத்தப்பட்டார். மோகன் குடும்பத்துல ஒருத்தருக்கென்றதும் பதறிட்டார். வேறென்னுமில்லை.வர்றேன்”என்றவன் அவளருகில் வந்து நின்றான்.

எதுக்கு நம்ம பக்கத்துல வந்து நிக்கிறான் என்று ஏறிட்டுப் பார்த்தாள்.

“சீக்கிரம் குணமாகி வாங்க நித்ரா.கெட் வெல் சூன்” என்றவன் கண்ணடித்துவிட்டுத் திரும்பினான்.

அதை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை அவன் நக்கலாகத்தான் சொன்னான் என்று தெரியும்.

ஆனால் கண்ணடித்தது எதுக்காம் என்று குழம்பிப்போய் போகும் அவனேயே பார்த்திருந்தாள்.